Almazı: Sözlükdə "almaz kimi şəffaf; duru, təmiz" mənası verilən "almazı" sözü, əslində, sadecə fiziki şəffaflıqdan və duruluqdan daha çox mənalar ehtiva edir. Əşyanın xarici görünüşündən daha çox daxili təmizliyini, paklığını, ləkəsizliyini ifadə edən bir metaforadır. Bir şeyin, xüsusilə də insanın qəlbinin, düşüncəsinin və niyyətinin tamamilə saf, yalan və riyakarlıqdan uzaq olduğunu vurğulayır.
Bu mənada "almazı" sözü, parlaq və gözəl görünüşü ilə yanaşı, möhkəmliyi və dəyişməzliyi ilə də tanınan almaz mineralına bənzədilir. Yəni, "almazı" olan bir şey, həm gözəl, həm də etibarlıdır; səthdəki gözəllik, daxili dəyər və etibarlılığı əks etdirir. Duru və təmiz bir şüşə kimi, içində heç bir qaranlıq, gizli niyyət və ya qüsur yoxdur.
Misal olaraq verilən "Ədalət gözlərindən almazı yaşlar tökərək başıaşağı dərəyə qaçırdı" cümləsində, ədalətin təmizliyi və saflığı vurğulanır. Ədalət sanki almaz kimi təmiz bir varlıq kimi təsvir edilir və haqsızlıq qarşısında üzülərək (yaşlar tökərək) qaçır. Bu, ədalətin təmizliyinin inciməsini, haqsızlığın ona vurduğu zərbəni və nəticədə ədalətin zəifləməsini simvolizə edir.
Beləliklə, "almazı" sadəcə fiziki bir təsvir deyil, əxlaqi və mənəvi bir keyfiyyətin – təmizlik, saflıq və dürüstlüyün ifadəsidir. Bu söz, həm də öz dərin mənası ilə ədəbi əsərlərdə güclü bir metafora kimi istifadə olunur.