Ancaq-ancaq zərfi, bir işin çətinliklə, azacıq, güclə baş verməsini bildirir. Əsasən bir çətinlik, maneə və ya qüsurla bağlı olaraq işin həyata keçirilməsinin məhdudluğunu ifadə edir. Mövzuya bağlı olaraq, sözün ifadə etdiyi "çətinlik" fiziki, məcazi, ya da hər ikisi ola bilər. Misal olaraq, yuxarıda verilən cümlədə işığın zəif görünməsi həm fiziki bir maneə (toz və külək), həm də məcazi bir məhdudluq (zəif işıq) kimi yozulub.
Sözün "ancaq" sözünün təkrarlanması ilə ifadə olunan təsiri, qeyd olunan hərəkətin zəifliyini və çətinliyini daha da vurğulayır. "Azacıq", "güclə", "çətinliklə" kimi sözlərin sinonimidir, lakin "ancaq-ancaq" daha qabarıq bir təsir buraxır. Bu təsir, sözün təkrarlanmasından əlavə, kontekstdən də asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "ancaq-ancaq nəfəs ala bilirdi" cümləsində söz daha acınacaqlı bir vəziyyəti ifadə edir.
Maraqlı bir məqam odur ki, "ancaq-ancaq" sözü dəqiq ölçü ifadə etmir. "Azacıq" ifadəsi ilə müqayisədə daha keyfiyyətli, daha subyektiv bir təsviri ifadə edir. Yəni "ancaq-ancaq görünür" deyərkən işığın nə qədər zəif olduğunu dəqiq rəqəmlərlə bildirmək mümkün deyil; daha çox təsir və təəssüratın ötürülməsinə yönəlib.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, "ancaq-ancaq" zərfi dilə, mətnə xüsusi bir emosional rəng qatır, hadisənin zəifliyini və çətinliyini vurğulayır və oxucuya daha güclü bir təsir bağışlayır.