Anqırtma: "Anqırtmaq" fellərindən törəmiş isimdir. Anqırtmaq isə əsasən səsin boğulması, səssiz, lakin hiss olunan bir hərəkət və ya hadisəni ifadə edir. Yəni, anqırtma, səssiz, zəif, lakin məlum olan bir təsir və ya hadisəni bildirir. Bu təsir, həm müsbət, həm də mənfi mənada işlənə bilər.
Məsələn, "qapının anqırtması" deyərkən, qapının səssizcə açılmasını və ya bağlı olmasını, ancaq bunun bilinməsini nəzərdə tuturuq. Burada səs yoxdur, lakin hərəkət və ya vəziyyət hiss olunur. Digər bir nümunə olaraq "ürəyinin anqırtmasını hiss etdi" cümləsini götürək. Burada ürəyin döyüntüsünün zəif, ancaq məlum olduğu ifadə olunur. Bu halda, anqırtma, daha çox zəif, lakin hiss olunan bir daxili təsiri bildirir.
Anqırtmanın mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, ümumi olaraq səssiz, zəif, lakin hiss olunan və ya bilinən bir hərəkət, hadisə və ya təsiri ifadə edir. Bu, sözün mənasına bir qədər gizlilik və sirr əlavə edir. Anqırtma, kəskin və açıq ifadələrdən fərqli olaraq, daha incə və nəzərəçarpmayan bir vəziyyəti təsvir edir.
Beləliklə, "anqırtma" sözü, sadəcə bir felin isim halına çevrilməsindən daha çox, dərin və çoxcəhətli bir mənaya malikdir. O, dilə bir çalar, bir kölgə, bir sirr əlavə edir. Bu sözü istifadə edərkən, yazıçı və ya danışan öz ifadəsinə daha çox duyğu və bədii təsir qatır.