Sərbaz adı, hərbi terminologiyada istifadə olunan "əsgər" sözünün daha qədim və poetik bir ifadəsidir. Sadəcə "əsgər" deməkdən fərqli olaraq, "Sərbaz" sözü daha çox qəhrəmanlıq, cəsarət və vətənə bağlılıq hisslərini əks etdirir. Bu ad, sadəcə bir hərbi qulluqçunu deyil, vətəninin müdafiəsinə qalxan, canını fəda etməyə hazır olan bir igidi təsvir edir.
Tarixi kontekstdə baxdıqda, "sərbaz" sözü daha çox müstəqil döyüşçüləri, özbaşına vuruşan qəhrəmanları ifadə edirdi. Orta əsrlər dövrünün igid döyüşçüləri, xüsusən də türk mədəniyyətində, tez-tez "sərbaz" kimi adlandırılırdı. Onlar yalnız bir ordunun əsgəri deyil, həm də öz qərarlarını verən, öz şərəfini qoruyan və öz müstəqil hərəkətləri ilə seçilən döyüşçülər idi.
Etimalogiyasına nəzər salsaq, "sərbaz" sözü "sərbəst" sözündən törəmişdir. Bu, sərbazın müəyyən bir qərara bağlı olmayan, öz hərəkətlərini sərbəst şəkildə seçən bir şəxs olduğunu göstərir. Əlbəttə ki, bu sərbəstlik hərbi hierarxiyaya uyğun olaraq həyata keçirilirdi, ancaq əsas ideya, sərbazın sadəcə bir əmr yerinə yetirən bir piyada deyil, həm də düşünən, qərar verən bir fərd olmasıdır.
Müasir dövrdə "sərbaz" adı daha çox poetik və rəmzi məna daşıyır. Vətənə olan sonsuz sevgi, qəhrəmanlıq, fədakarlıq və qorxmazlıq kimi xüsusiyyətləri ifadə edir. Adın verdiyi bu güclü obraz, onu sadəcə bir peşə adı olmaqdan daha çox, bir simvola çevirir.