Həsi
Mənası: Füzuli və Cəbrayıl rayonlarının şivələrində "süd, su və undan bişirilən duru xörək" mənasında işlənir. Adətən, qatı olmayan, sulu bir formada bişirilir və sadə tərkibli bir yemək növüdür.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası tam aydın deyildir. Lakin, "həşim" sözü ilə əlaqələndirilməsi mümkündür. "Həşim" sözü ərəb mənşəli olub, "qatılaşmış, qalınlaşmış" mənasını verir. Ancaq "həsi"nin "həşim"dən törəməsi halında, mənasında bir qarşılaşma müşahidə olunur. Çünki "həsi" duru və qatı olmayan bir yeməyi ifadə edir. Bu səbəbdən, sözün Füzuli-Cəbrayıl dialektindəki istifadəsinin müstəqil bir inkişaf yolu keçməsi ehtimalı daha yüksəkdir. Sözün mənası və regional istifadəsi nəzərə alınaraq, "həsi"nin yerli bir termin, yəni həmin bölgənin mətbəxinə məxsus olan bir ad olduğu ehtimal olunur. Daha dəqiq etimoloji tədqiqatlar tələb olunur.
Regional Xüsusiyyətləri: "Həsi"nin Füzuli və Cəbrayıl rayonlarında geniş yayılmış bir yemək adı olduğu bilinir. Bu bölgələrdə əsasən maldarlıqla məşğul olan əhalinin sadə və əlçatan ərzaq məhsullarından hazırladığı bir qida olaraq qəbul edilir. "Çobannar yığılıb həsi bişirillər" deyimi də bu məlumatı təsdiq edir. Yəni, çobanlar tərəfindən tez və asan hazırlanan bir yeməkdir.