Kətə
Mənası: Əsasən geniş dairədə yayılmış, düz formada bişirilən çörək növüdür. Biləsuvar, Cəbrayıl və Naxçıvan bölgələrinin şivələrində isə "içərisinə ət və ya göyərti qoyulmuş çörək" mənasında da işlədilir. Yəni, bu bölgələrdə kətə sadə çörək deyil, içli çörək kimi də qəbul edilə bilər. Həmçinin, kətənin ölçüsü və forması regiondan regiona dəyişə bilər.
Mənbəyi: Kətə sözünün etimologiyası tam aydın deyil. Ancaq türk dillərində geniş yayılmış "qədəh", "qab" mənasını verən köklərlə əlaqələndirilmə ehtimalı var. Belə ki, çörəyin formaları və bişirilmə üsuluna görə bu məna uyğun görünür. Digər bir ehtimal isə fars dilindən keçməsidir, ancaq bu halda da dəqiq bir etimoloji izah vermək mümkün deyil. Sözün qədim türk dillərindən miras qalmış bir söz olması daha ehtimal olunur. Bəzi araşdırmalar, kətənin "qaba" sözündən törədiyini və bu mənanın "içli çörək" mənasına keçməsini göstərir.
Regional Xüsusiyyətlər: Kətənin hazırlanma üsulu və ölçüsü Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində fərqlənir. Məsələn, Şirvan bölgəsində daha nazik, Qarabağ bölgəsində isə daha qalın bişirilə bilər. İçli kətənin yayılması əsasən cənub bölgələrində müşahidə olunur. Bu, həm də regionun kulinariya ənənələrinə bağlıdır.
Tarixi: Kətənin tarixi çox qədimdir və Azərbaycanın mətbəx ənənələrində mühüm yer tutur. Çörəyin sadə bir qida maddəsindən kənara çıxaraq, mədəni və sosial bir əhəmiyyət kəsb etməsi onun uzun tarixini göstərir.