Ariyət (ər. عَارِيَة - 'ariyya) sözü köhnə Azərbaycan dilində müvəqqəti olaraq, geri qaytarılmaq şərtilə alınan bir şeyi ifadə edir. Müasir dilə daha yaxın mənası "borc" və ya "ödünc" sözlərinə uyğun gəlsə də, "ariyət" sözü daha çox əşyanın müvəqqəti istifadəsini, mülkiyyətin dəyişməməsini vurğulayır. Yəni, əşyanın sahibi əşyanı yalnız müəyyən müddətə başqasına verir, amma mülkiyyət hüququ özündə qalır.
Bu mənada "ariyət" sözü sadəcə "borc" almaqdan fərqlənir. Məsələn, pul borc almaq "ariyət" deyil, çünki pulun öz mahiyyəti dəyişmir və sadəcə mübadilə olunur. Lakin, bir avtomobilin, kitabın və ya hər hansı bir əşyanın "ariyət" alınması o deməkdir ki, siz həmin əşyanı müəyyən müddət istifadə edirsiniz, ancaq onun sahibi deyilsiniz və istifadə müddəti bitdikdən sonra onu sahibinə geri qaytarmaq məcburiyyətindəsiniz.
"Ariyət" sözünün kökləri ərəb dilinə gedib çıxır və "qaytarılmaq şərtilə vermək" mənasını daşıyır. Bu sözün köhnə Azərbaycan dilində istifadə olunması ərəb mədəniyyətinin Azərbaycan dilinə təsirinin əyani nümunəsidir. Lüğətimizdə bu sözün daha az istifadə olunmasına baxmayaraq, onun mənası və ifadə etdiyi incəliklər dil tarixi və mədəniyyəti baxımından əhəmiyyətlidir. Müasir Azərbaycan dilində "ariyət" sözü əsasən ədəbiyyatda və köhnə əsərlərdə rast gəlinir.
Beləliklə, "ariyət" sözü sadəcə "borc" və ya "ödünc" sözlərinin sinonimi deyil; əşyanın müvəqqəti istifadəsi və mülkiyyət hüququnun dəyişməməsi anlayışını daha dəqiq ifadə edir. Bu sözün köhnə və zəngin mədəniyyət daşıyıcısı olmasını nəzərə alaraq, onun dil tariximizdəki yerini qoruyub saxlamaq və istifadəsini təbliğ etmək vacibdir.