Arzusuz sifəti, həvəssizlik, könülsüzlük və istəksizlik hallarını ifadə edir. Sadəcə "həvəssiz" və ya "könülsüz" sözlərinin sinonimi olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Arzusuzluq, daxili bir həyacanın, istəyin, hədəfə çatmaq üçün səy göstərmək arzusunun olmamasını ifadə edir. Bu, passivlikdən fərqli olaraq, hər hansı bir fəaliyyətə qarşı qəti bir rədd reaksiyasıdır. Həyat enerjisinin azalması, həvəsin sönməsi, hətta ümidsizliyə qədəm qoyma ilə əlaqələndirilə bilər.
Arzusuz insan hər hansı bir işə başlamaq üçün özündə təşəbbüs görmür, çətinliklərdən qaçır və qarşısına çıxan maneələrin öhdəsindən gəlmək üçün heç bir səy göstərmir. O, həyatın təkliflərinə qarşı laqeyddir və hər hansı bir dəyişikliyə, inkişafa qarşı müqavimət göstərir. Bu vəziyyət, müəyyən səbəblərdən irəli gələn bir vəziyyət kimi də baş verə bilər; məsələn, ağır bir xəstəlikdən sonra, kəskin bir itkidən sonra, və ya həyatında davamlı olaraq uğursuzluqlarla qarşılaşdıqdan sonra.
Arzusuzluq, sadəcə bir hissi vəziyyət deyil, eyni zamanda davranışlarda da özünü göstərən bir haldır. Arzusuz bir insanın mimikaları, jestləri və hərəkətləri belə həvəssizlik, cansıxıcılıq və passivlik əlamətləri daşıyar. Bu vəziyyət özünü fərqli formalarda göstərə bilər: işə, təhsilə, sosial həyata olan marağın itirilməsi, insanlarla ünsiyyətdən çəkinmə, sosial təcrid və s. Arzusuzluq müalicə tələb edən bir vəziyyət ola bilər və psixoloji dəstək alması tövsiyə olunur.
Beləliklə, arzusuzluq sadəcə həvəssizlik deyil, həyat enerjisinin azalması, hədəflərə qarşı laqeydlik və hər hansı bir fəaliyyətə qarşı qətiyyətsiz bir münasibətdir. Bu, ciddi psixoloji vəziyyətlərin əlaməti ola bilər və diqqət tələb edir.