Babizm (بابية), XIX əsrin əvvəllərində İranda yaranmış dini-ictimai hərəkatdır. Babilik olaraq da bilinən bu hərəkat, özünün əsasını Şeyx Bab (Seyyid Əli Muhamməd Şirazi) adlı bir şəxsin peyğəmbərlik iddiasına qoymuşdur. Babizm, şiə İslamının təlimlərinə əsaslanaraq, lakin bir çox cəhətdən onlardan fərqlənərək yeni bir dini sistem təqdim etmişdir.
Babizmin əsas təlimləri arasında Allahın vahidliyi, insanın Allah qarşısında bərabərliyi, ədalət, sülh və ictimai ədalət kimi prinsiplər ön plana çıxır. Bab, özünün peyğəmbərliyini elan edərək, şiə İslamının mövcud qurumlarını tənqid etmiş, ictimai islahatlar tələb etmiş və yeni bir ictimai quruluşun əsaslarını qoymağa çalışmışdır. Onun təlimləri, sosial ədalətə, qadın hüquqlarına, təhsilə və bilik səviyyəsinin yüksəldilməsinə xüsusi önəm verirdi.
Babizmin sürətli yayılmasına baxmayaraq, İran hökuməti tərəfindən ciddi təqiblərə məruz qalmışdır. Bab və onun çox sayda davamçıları edam edilmiş, hərəkatın fəaliyyəti qadağan olunmuşdur. Lakin Babizmin təsiri tamamilə aradan qalmamışdır. Bəhai dini, Babizmin bir davamı kimi qəbul edilir və bu gün milyonlarla davamçısı olan bir dünya dininə çevrilmişdir. Babizmin tarixi, dini və ictimai hərəkatlar tarixinin ayrılmaz bir hissəsidir və sosial islahatlar, dini yenilənmə və qloballaşma proseslərinin öyrənilməsində mühüm rol oynayır.
Beləliklə, Babizm sadəcə bir "babilik" deyil, İran tarixində derin izlər buraxmış, müxtəlif dini və ictimai fikirləri birləşdirən, özünəməxsus təlimləri və sosial-siyasi konteksti ilə maraqlı bir dini-ictimai hərəkatdır. Bu hərəkatın mirasının araşdırılması tarixçilər, sosioloqlar və ilahiyyatçılar üçün hələ də aktual mövzu olaraq qalır.