Bac (fars. mənşəli) sözü Azərbaycan dilində tarixi bir məna daşıyır və keçmiş dövrlərdə bir yerdən başqa yerə daşınan malların, əşyaların və ya hətta heyvanların nəqlindən alınan vergini, rüsumu ifadə edir. Bu, müasir anlayışdakı vergilərdən fərqli olaraq, daha çox malın daşınması ilə birbaşa bağlı idi və yol haqqı, keçid haqqı kimi də düşünülə bilər.
Bacın xüsusiyyəti ondan ibarət idi ki, o, əsasən yüksək əhəmiyyətli ticarət yollarında, sərhədlərdə və ya keçidlərdə yığılırdı. Bu verginin məbləği daşınan malların həcminə, qiymətinə və yolun məsafəsinə görə dəyişirdi. Hökumət və ya hakimiyyətdə olan qüvvələr bu gəlirlərdən öz xərclərini qarşılayır, infrastrukturun inkişafına və təhlükəsizliyinin təmin olunmasına yönəldirdilər.
Bac, yalnız maddi mallar üçün deyil, bəzi hallarda hətta insanların hərəkətinə də aid olub, belə ki, müəyyən ərazilərdən keçmək üçün ayrıca rüsum ödəmək lazım gəlirdi. Bu, orta əsrlər və sonrakı dövrlərdə geniş yayılmış bir praktikadır və bir çox tarixi mənbələrdə bu vergidən bəhs olunur. Bacın ödənilməməsi ciddi cəzalarla nəticələnə bilərdi.
Müasir Azərbaycan dilində “bac” sözü köhnəlmiş sayılsa da, tarixi kontekstini bilmək, ölkəmizin keçmiş iqtisadi və sosial həyatına daha dərindən nüfuz etmək üçün olduqca vacibdir. Sözün etimologiyasının fars dilinə aid olması da onun tarixi əlaqələrimizi əks etdirir.