Bağban (fars. باغبان) sözü, həm əmək fəaliyyətini, həm də bu fəaliyyətlə məşğul olan şəxsi ifadə edən, çoxcəhətli bir termindir. Ən sadə tərifi ilə, bağban bağa qulluq edən, onun inkişafına və məhsuldarlığına cavabdeh olan insandır. Ancaq bu tərif, bağbanın peşəsinin zənginliyini və mürəkkəbliyini tam əks etdirmir.
Bağbanlıq sadəcə bitkilərə su vermək və alaq otlarını təmizləməkdən ibarət deyil. Bir bağban, torpaqşünaslıq, botanika, entomologiya və aqronomiya kimi sahələrdə müəyyən səviyyədə biliyə malik olmalıdır. O, müxtəlif bitki növlərinin xüsusiyyətlərini, onların böyümə şərtlərini, xəstəlik və zərərvericilərə qarşı mübarizə üsullarını bilməlidir. Kompost hazırlamaq, torpağın münbitliyini artırmaq, suvarma sistemlərini idarə etmək, budama texnikalarını tətbiq etmək də bağbanın vəzifələrinə daxildir.
Müasir bağbanlıq yalnız ənənəvi üsullardan istifadə etmir. İqlim dəyişikliyi və dayanıqlı inkişafa olan tələbat bağbanları yeni texnologiyaların tətbiqinə, məsələn, hidroponika və ya vertikal bağçılığa yönəltmişdir. Bu da bağbanın peşəsini daha da genişləndirərək, texniki biliklərə olan tələbi artırmışdır. Beləliklə, bağban sadəcə bir əməkçi deyil, həm də bir təbiətşünas, bir innovasiyaçı və bir sənətkar kimi də çıxış edir.
Bağbanın yaradıcılıq potensialı da əhəmiyyətlidir. O, öz bilik və bacarığını tətbiq edərək, gözəl və məhsuldar bağlar yaradır, bitkilərin düzgün yerləşdirilməsi, rəng uyğunluğu, landşaft dizaynı kimi estetik amilləri nəzərə alaraq özünəməxsus bir əsər ərsəyə gətirir. Nəticədə, bağban əmək fəaliyyətindən kənara çıxaraq, həm də bir sənətkar, bir yaradıcı kimi özünü göstərir.