Bağır sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir. Birincisi və əsasən bioloji mənası qaraciyər orqanıdır. İnsan və heyvanların həzm sisteminin mühüm bir hissəsi olan qaraciyər, qan təmizləməkdən tutmuş, zərərli maddələri zərərsizləşdirməyə, qanda şəkərin tənzimlənməsinə qədər çoxsaylı həyati funksiyaları yerinə yetirir. Qədim dövrlərdən bəri insan sağlamlığı üçün qaraciyərin əhəmiyyəti bilinmiş və müxtəlif xalqlarda bu orqana mistik əhəmiyyət verilmişdir.
İkinci mənası isə daha çox metaforik olub, ürək, qəlb kimi duyğuların məskəngahı mənasında işlənir. Bu mənada "bağır" sözü daxili aləmi, hiss və duyğuları ifadə edir. Misal üçün, "bağrı daşdır" deyimi, insanın soyuqqanlılığını, duyğusuzluğunu, rəhmsizliyini ifadə edir. Verilən şeir misalında olduğu kimi, "daşə bənzər bağrı" ifadəsi, şair Füzuli'nin həsrət və əfğanlarına məhəl qoymayan, qəlbsiz bir insanı təsvir edir. Bu istifadədə "bağır" sözünün emosional yükü, onun fiziki orqan olmasından daha çox önəm daşıyır. Bu mənada "bağır" sözü daha çox daxili dünyanın, hisslərin və münasibətlərin ifadəsinə xidmət edir.
Beləliklə, "bağır" sözü, həm konkret (qaraciyər) həm də metaforik (ürək, qəlb) mənalarda işlənən çoxşaxəli bir sözdür. Onun istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişir və müxtəlif mənaları ehtiva edir.