Basmaqəlib sifəti, əsasən, yaradıcılıqdan və orijinallıqdan məhrum olan, təkrarlanan və stereotiplərə söykənən hərəkət və ya əsərləri təsvir etmək üçün işlədilir. Bir növ "kopyalama" və ya "təqlid" demək olsa da, daha dərin bir məna ehtiva edir. Sadəcə kopyalama deyil, həm də bu kopyalamanın düşüncəsiz, düşüncədən uzaq, mexaniki olması ön plana çıxarılır.
Birinci mənası – "heç bir fikir işlənilmədən, kor-koranə təqliddən ibarət olan; şablon" – basmaqəlib anlayışının özünü əks etdirən ən mühüm tərəfidir. Bu, yaradıcılıq prosesinin olmamasını, hər hansı bir orijinal ideyanın, yeniliyin əskikliyini göstərir. Basmaqəlib ifadənin tərkibində olan "basmaq" sözü mexaniki təkrarı, "qəlib" sözü isə standart, dəyişməz forma və şablonu ifadə edir. Beləliklə, basmaqəlib əsər, hərəkət və ya fikrin cansız, ruhu olmayan, təkrarlanan bir nüsxə olduğunu vurğulayır.
İkinci mənası – "başdansovma, atüstü, tələsik görülmüş" – birinci mənanın nəticəsini göstərir. Çünki düşüncəsiz və orijinallıqdan uzaq yanaşma, əsərin keyfiyyətinə mənfi təsir edir və onun tələsik, səthi bir şəkildə ortaya çıxmasına səbəb olur. Tələsikliyin basmaqəlib məhsulların xarakterik xüsusiyyəti olmasının səbəbi, onların orijinal ideya tələb etməməsidir; sadəcə mövcud şablonun təkrarlanması kifayətdir.
Ümumiyyətlə, "basmaqəlib" sözü mənfi bir kontekstdə işlənir və yaradıcılığa, yeniliyə, fərdiliyə zidd olan, cansız və səthi hərəkət və əsərləri tənqid etmək üçün istifadə olunur. Bu söz həm də bir şeyi tənqid etmək üçün, özündə həm tənqid, həm də istehza elementlərini ehtiva edir.