Başaq sözü Azərbaycan dilində əsasən biçin zamanı bitkilərin gövdələrindən ayrılan və dənli bitkilərin toxumlarını ehtiva edən hissəni ifadə edir. Yəni, buğda, arpa, çovdar və sair dənli bitkilərin, sünbül formalı çiçəklənməsindən sonra yerə tökülən, dənələri özündə saxlayan hissəsidir. Sadəcə "sünbül qırıntıları" kimi tərif etmək isə onun mahiyyətini tam əhatə etmir.
Başaq, həmçinin bitkinin reproduktiv (çoxalma) orqanıdır. Onun içərisində dənələr yerləşir ki, bu da bitkinin növbəti nəslinin davamı üçün vacibdir. Beləliklə, başağın kənd təsərrüfatı və qida təminatı baxımından böyük əhəmiyyəti var. Tarix boyu insanlıq üçün ən əsas qida mənbələrindən biri olan buğdanın da əsasını məhz başağın içindəki dənələr təşkil edir.
"Başaq etmək" ifadəsi isə biçindən sonra yerə tökülən başaqları toplamaq, yığmaq mənasını verir. Bu əməksevərliyi, qənaətcilliyi və təsərrüfatçılığı simvolizə edir. Kənd həyatının səciyyəvi bir mənzərəsini canlandırır və həmin dövrün insanlarının zəhmətinin əksini təşkil edir. Başaq toplamaq sadəcə qida təminatı deyil, həm də həyatın davamlılığı üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "başaq" sözü sadəcə bir bitki hissəsi deyil, kənd təsərrüfatı, qida təhlükəsizliyi, əmək və həyat tərzi ilə sıx bağlı olan, mədəniyyətimizin və tariximizin ayrılmaz tərkib hissəsidir.