Bəbə sözü Azərbaycan dilində körpəlik dövrünü yaşayan uşağa aid edilir. Əsasən, yeni doğulmuşdan başlayaraq, özü müstəqil hərəkət edə bilməyən, yəni sürünmə, gəzmə mərhələsinə qədər olan uşaqlar üçün istifadə olunur. Sözün mənası, sadəcə “körpə uşaq” ifadəsindən daha genişdir və həmin uşağın acizliyinə, kövrəkliyinə, müdafiəsizliyinə vurğu edir. Həssaslığı və qayğıya ehtiyacı olan bu kiçik varlığın simvoludur bəbə.
Lüğətlərdə ikinci mənası kimi qeyd edilən "gəlincik, kukla" isə bəbə sözünün daha metaforik və obrazlı istifadəsinə işarə edir. Bu mənada bəbə, kiçik ölçülərə, incəliyə və qayğıya ehtiyac duyulmasına görə gəlincik və kuklaya bənzədilir. Bu bənzətmə bəbənin kövrək və qorunmağa ehtiyacı olan varlıq olduğunu daha da aydın şəkildə göstərir. Sanki kiçik bir əşya kimi qorunub saxlanılması lazım olan bir varlıq kimi təsvir olunur.
Ümumiyyətlə, "bəbə" sözünün istifadəsi, uşağın təkcə bioloji yaşını deyil, həm də psixoloji və fiziki inkişaf səviyyəsini əks etdirir. Sözün istifadə edildiyi kontekstdən asılı olaraq, həm sevgi, həm də qayğı ifadə edə bilər, eyni zamanda uşağın acizliyini və müdafiəsizliyini də vurğulaya bilər.