Bədqədəm (fars. bəd + ər. qədəm) sifəti, əsasən şifahi nitqdə geniş istifadə olunan bir söz olub, bir insanın və ya hadisənin uğursuzluq, bədbəxtlik gətirən, xoşagəlməz, pis bir təsirə malik olduğunu bildirir. Sadəcə "ayağı düşməyən" mənasından daha geniş bir mənaya malikdir. Bu, həm fiziki, həm də metafiziki bir təsvirdir.
Bədqədəm sözü, "ağırayaqlı", "ağırayaq" kimi sinonimlərlə əvəz oluna bilsə də, onlardan daha güclü bir mənfi yük daşıyır. Sadəcə gəlməsi xoşagəlməz olan kəsdən daha çox, həmin şəxsin varlığı ilə əlaqədar olaraq baş verən mənfi hadisələrin, uğursuzluqların təcəssümünü ifadə edir. "Qədəmi şükümsüz" ifadəsi də bu mənanı daha aydın şəkildə göstərir; yəni onun gəlişi, varlığı heç bir müsbət nəticə gətirmir, əksinə, pislik gətirir.
Bədqədəm sözünün istifadəsi, inanc sistemləri və xurafatlarla sıx bağlı ola bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə bəzi insanların "bədqədəm" hesab olunması və onlardan uzaq durulması adətən qəbul olunur. Bu, sadəcə şanslı olmayan insan mənasından çox, insanın özündən asılı olmayan və onun varlığı ilə birbaşa əlaqəli olan mənfi təsirlərə işarə edir.
Ümumiyyətlə, bədqədəm sözü, bir insanın ətrafındakı hadisələrdəki mənfi təsirinə, bədbəxtliyə, uğursuzluğa səbəb olma qabiliyyətinə işarə edən rəngarəng və zəngin mənalı bir söz kimi qəbul edilməlidir. Onun təsiri, sadəcə gəlişin xoşagəlməz olması ilə məhdudlaşmır, daha dərin və mənfi bir əlaqəni nəzərdə tutur.