Bəzm (fars. بزم) sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən şənlik, əyləncə, kef məclisi mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "kef məclisi, qonaqlıq" kimi tərifi verilən bəzm anlayışı, əslində daha zəngin bir məna çalarına malikdir. Bu, sadəcə yemək və içki içilməsindən ibarət bir yığıncaq deyil, ədəbiyyatda, incəsənətdə, musiqidə və poeziyada dərin bir mədəni və estetik əhəmiyyət daşıyan bir hadisədir.
Bəzm, şənlik və əyləncənin yanında, əxlaqi və mənəvi dəyərləri ön plana çıxaran bir atmosferi ifadə edir. Məclisdə iştirak edənlər arasında hörmət, dostluq və səmimiyyət hiss olunur. Füzuli misalında olduğu kimi, bəzm adətən gözəllik, zövq və poetik atmosferlə əlaqələndirilir. "Gülzarlar oldu işrətabad; Hər yerdə olundu bəzmə bünyad" misrası, bəzmin çox gözəl, ətirli bir bağ kimi qurulduğunu, hər tərəfin şənlik və bayram ab-havasına büründüyünü göstərir.
Bəzmin tərkib hissələri arasında musiqi, şeir, rəqs, əyləncəli oyunlar, gözəl qida və içkilər yer ala bilər. Ancaq bəzmin əsas mahiyyəti, iştirakçıların bir-birləri ilə ünsiyyətdə olmaları, xoş anlar keçirmələri, qarşılıqlı hörmət və hörmət hissini paylaşmalarıdır. Ona görə də bəzm sadəcə bir qonaqlıq deyil, əslində bir ictimai və mədəni hadisədir, insanların bir araya gəlməsinin, əlaqələrinin güclənməsinin və mədəni irsimizin zənginləşdirilməsinin bir simvoludur.
Qısacası, bəzm sadəcə bir söz deyil, ədəbiyyatda, mədəniyyətdə və həyatımızda özünəməxsus yeri olan zəngin bir anlayışdır. O, şənliyi, gözəlliyi, dostluğu, səmimiyyəti və birlik hissini özündə birləşdirir.