Burum sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir. Hər iki məna da, əsasən, hava və ya digər maddələrin qalxaraq, burulana-burulana hərəkət etməsini ifadə edir, lakin müəyyən fərqlərlə.
Birinci mənada burum, hər hansı bir maddənin (tüstü, qar, toz və s.) hava axını ilə qalxaraq, şarşəkilli, burulğanlı bir kütlə halında hərəkət etməsidir. Misal olaraq, fabrik bacalarından çıxan tüstü burumları, soyuq bir gündə qarın yerdən qalxıb havaya qalxan burumları, ya da çöllərdə küləyin qaldırdığı toz burumlarını göstərə bilərik. Bu burumların formasının qeyri-müəyyən, dəyişkən və dinamik olduğunu qeyd etmək vacibdir. Onlar sabit deyil, daima formalaşır və dağılırlar, hava axınlarına uyğun olaraq hərəkət edirlər. Bu mənada burum, təbiətin dinamik və dəyişkən bir təzahürü kimi qəbul edilə bilər.
İkinci mənada, burum termini daha az işlənsə də, birinci mənanın genişləndirilmiş bir forması olaraq, ümumiyyətlə, burulğanlı, qarışıq və təşkil olunmamış bir kütləni ifadə edə bilər. Məsələn, "insanlar burum-burum axışdılar" ifadəsi, insanların nizamsız, qarışıq bir şəkildə hərəkət etmələrini təsvir edə bilər. Bu mənada burum, sadəcə fiziki bir hadisə deyil, həmçinin xaos və ya nizamsızlığın bir metaforik təsviri kimi də istifadə oluna bilər.
Beləliklə, burum sözü sadə görünən bir söz olsa da, özündə təbiət hadisələrinin dinamikliyini və həmçinin insan fəaliyyətlərindəki xaosu əks etdirən zəngin bir məna ehtiva edir. Onun istifadəsi kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilər.