Bürüştə (fars. mənşəli) sözü, Azərbaycan mətbəxinin zənginliyini əks etdirən, yeməklərin keyfiyyətini və görünüşünü ifadə edən bir sifətdir. Sadəcə "yaxşı bişmiş" və ya "kövrək" demək deyil, daha çox incə bişmişliyi, qızılı rəngini və hətta xırtıldayan səsini ehtiva edir. Bu söz, yeməyin dadlı olmasının və yüksək keyfiyyətdə hazırlanmasının bir əlamətidir. Yəni, bürüştə çörək yalnız bişmiş çörək deyil, qızılı rəngli, xırtıldayan qabığı və yumşaq iç hissəsi ilə fərqlənən, ideal bişmiş çörəkdir.
Bürüştə sözü, müxtəlif xörəklərə tətbiq oluna bilər. Bürüştə çörək, bürüştə qutab və bürüştə paxlava kimi nümunələr bu sözün geniş tətbiqini göstərir. Hər bir halda, bu söz həmin xörəyin mükəmməl bişirildiyini, istənilən dərəcədə qızardığını və özünəməxsus dadını və toxumasını əldə etdiyini bildirir. Misal üçün, bürüştə qutab, içliklərin tam olaraq bişdiyini, xəmirin isə qızılı-qəhvəyi rəngdə və kövrək olduğunu ifadə edir.
Mirzə Cəlalın "Kabab ilə bürüştə lavaşın ayrı ləzzəti" misalında göstərildiyi kimi, bürüştə lavaş, adi lavaşa nisbətən daha incə, daha gözəl bişmiş və daha dadlı olduğunu vurğulayır. Bu, bürüştə sözünün sadəcə "bişmiş" mənasından daha dərin, daha zərif bir məna daşıdığını göstərir. Sözün fars mənşəli olması da onun zəngin mədəni irsə bağlılığını və Azərbaycan mətbəxinin təkamülündə oynadığı rolu əks etdirir.
Beləliklə, bürüştə, yalnız bir söz deyil, Azərbaycan mətbəxinin sənəti və incəliyini, məharətli əllərin toxunduğu ləzzətləri ifadə edən bir simvoldur. Bu söz, yeməyin keyfiyyətini və bişmə dərəcəsini qiymətləndirmək üçün istifadə olunan unikal bir ifadədir və Azərbaycan dilinin zənginliyinin bariz nümunəsidir.