Büt (fars. بُت) sözü, kökü fars dilindən gələn bir termindir və əsasən iki əsas mənada işlənir.
Birinci mənası tarixi və dini kontekstdə istifadə olunur. Büt, bütpərəstlik dinlərində ibadət edilən, müqəddəs sayılan və tanrı kimi qəbul edilən heykəl, təsvir və ya simvoldur. Bu heykəllər müxtəlif materiallardan (daş, taxta, metal və s.) hazırlana və müxtəlif formalarda ola bilərdi. Bütlərə ibadət etmək, onlara qurbanlar gətirmək və müxtəlif ayinlər icra etmək bütpərəstlik dinlərinin əsas elementlərindən biri idi. Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə, xüsusilə qədim dünyada, bütlərə ibadət geniş yayılmışdır və bu, həmin mədəniyyətlərin dini inancları və ictimai həyatında mühüm rol oynamışdır. Misir, Mesopotamiya, Yunanıstan və Roma kimi qədim sivilizasiyaların dini praktikalarında bütlərin əhəmiyyətli yeri olmuşdur.
İkinci mənası isə məcazi mənada işlənir. Bu mənada "büt" sözü, bir insanın həyatında hər şeydən üstün tutduğu, həddən artıq sevdiyi və pərəstiş etdiyi bir şeyi ifadə edir. Bu, maddi əşya, bir şəxs, bir fikir və ya bir ideya ola bilər. Mətndə verilən misal ("Mən o zalım yarə bir büt tək pərəstiş eylərəm") bu məcazi mənanı gözəl nümayiş etdirir. Şeirdəki "zalım yar" şəxsə olan həddindən artıq məhəbbət, onu sanki bir büt kimi pərəstiş etməyə bənzədilir. Beləliklə, büt sözünün bu ikinci mənası, həddən artıq bağlılığın, fanatizm və hətta aşırı sevgidən yaranan korluğun simvoludur.
Ümumiyyətlə, "büt" sözü, həm tarixi-dini, həm də məcazi kontekstdə əhəmiyyətli bir semantik yüklə daşıyır və insanların inancları, həyat tərzi və ətraf aləmə olan münasibətləri haqqında dərin fikirlər oyadır.