Cağıldama: "Cağıldamaq" felindən törəmiş isimdir. Cağıldama, quşların, xüsusilə də kiçik quşların səssiz, incə, zərif və tez-tez təkrarlanan cıvıltılarının, çığırtılarının ümumi bir ifadəsidir. Sadəcə "cıvıltı" sözündən fərqli olaraq, cağıldama daha çox incəlik, zəriflik və davamlılığı əks etdirir. Sanki quşlar, səssiz bir melodiya ifa edirlər.
Bu söz, təbiətin səs harmoniyasını və canlılığını təsvir etmək üçün çox uyğun gəlir. Cağıldama, quşların söhbətlərinin, sevgi ifadələrinin və ya sadəcə olaraq varlıqlarının səs ifadəsi kimi qəbul edilə bilər. Hətta ətraf mühitin sakitliyini və sülhünü də vurğulaya bilər. Sözün verdiyi duyğu, dinləyənin ürəyində sakitlik və sükunət hissi yaradır.
Cağıldamanın mənası yalnız quşların səslərinə məhdudlaşmır. Metaforik mənada, cağıldama incə, səssiz və tez-tez təkrarlanan başqa səsləri də ifadə edə bilər. Məsələn, incə bir yağışın damcılarının səsi, və ya uzaqdan gələn nazik bir musiqi melodiyası cağıldama kimi təsvir edilə bilər. Bu mənada, cağıldama bir estetik təcrübəni, bir duyğu və ya atmosferi ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər.
Beləliklə, cağıldama sözü, sadə bir lüğət mənasından daha geniş bir kontekstdə, ədəbi əsərlərdə, şeirlərdə və təbiət təsvirlərində özünəməxsus estetik bir dəyər daşıyır. Sözün yaratdığı səs harmoniyası və səssiz melodiya onu bədii ifadə üçün çox cəlbedici edir.