Canalan sifəti əsasən "cəllad", "adamöldürən" və "qaniçən" mənalarında işlənir. Lüğətlərdəki qısa izah, sözün güclü emosional yükünü tam əks etdirmir. Canalan, sadəcə olaraq insan öldürməklə məşğul olan birisi deyil, həm də öz hərəkətlərindən zövq alan, qəddarlığı ilə seçilən, insan həyatına hörmətsiz yanaşan bir şəxsiyyəti ifadə edir.
Sözün kökü olan "can" və "alan" hissələrinin birləşməsindən yaranan bu ifadə, həyatın qırılmasının qəddarlığını və qəddarın amansızlığını vurğulayır. "Can" sözünün müqəddəs və qiymətli mənasını nəzərə alsaq, "canalan" sözü daha da dəhşətli bir təsviri əldə edir. Bu, sadəcə bir əməl deyil, müqəddəs bir şeyin qəddarcasına ələ keçirilməsi, pozulmasıdır.
Cəlaləddin Cabbarlının misalında olduğu kimi, "canalan cəllad" ifadəsi, qəhrəmanın özünü daxilən necə parçaladığını, əvvəlki həyat tərzinin əksinə bir həyat yoluna düşməsinin nə qədər faciəli olduğunu ifadə edir. Bu, sadəcə bir peşə təsviri deyil, ruhsal və mənəvi bir çökmənin də ifadəsidir. Beləliklə, "canalan" sadəcə bir söz deyil, bir faciənin, bir dönüş nöqtəsinin simvoludur.
Ədəbiyyatda "canalan" sözünün işlənməsi, müəlliflərə hadisələrin qaranlıq tərəfini, qəhrəmanların daxili mübarizəsini və qəddarlığı daha effektli şəkildə oxucuya çatdırma imkanı verir. Ona görə də, bu sözün mənasını sadəcə lüğətlərdəki qısa izahlarla məhdudlaşdırmaq düzgün deyil.