Cilvə (ərəbcədən) – sadəcə dilbərcəsinə hərəkət, naz və qəmzə kimi səthi təsvirlərlə məhdudlaşmayan, daha çoxqatlı və zəngin bir məna daşıyan bir anlayışdır. Bu, özünü ifadə etmənin incə və bilərəkdən istifadə olunan bir üsuludur; bədənin incə hərəkətlərindən, baxışlardan, səsin tonundan, hətta susqunluqdan istifadə edilərək özünəməxsus bir cazibə və əzəmət yaradılmasıdır.
Cilvə, sadəcə "gözəllik"dən daha çoxdur. O, gözəlliyi və lətafəti ifadə etməyin, diqqəti cəlb etməyin bir sənətidir. Bu sənət, həm fiziki görünüşdə, həm də davranışda, danışıqda özünü göstərə bilər. Bir gülüşdəki incə əyrilik, söhbətdəki zərif bir lətifə, baxışlarda gizlənən bir məna – bunların hamısı cilvənin təzahürləridir.
Cilvənin tətbiqi mədəniyyətdən mədəniyyətə dəyişsə də, əsasında həmişə diqqəti cəlb etmək, maraq oyandırmaq, özünəməxsus bir təsir yaratmaq istəyi durur. Bəzən bilinçsiz şəkildə, bəzən də bilərəkdən, məntiqi olaraq düşünülmüş bir şəkildə istifadə olunur. Hər halda, cilvənin icra edilmə tərzi və qəbul edilməsi mühitə, mədəniyyətə, hətta şəxsiyyətlərin özünəməxsus xüsusiyyətlərinə bağlıdır.
Tarixən, ədəbiyyatda və incəsənətdə cilvə həm müsbət, həm də mənfi kontekstlərdə istifadə olunub. Bəzən cazibə və sehrin, bəzən də hiylə və aldatmanın simvolu kimi təsvir edilib. Buna görə də cilvənin dəqiq təfsirini vermək həmişə asan deyil və kontekstdən asılıdır.