Coşqunluq, bir şeyin və ya birinin həddindən artıq, güclü və təsirli bir şəkildə hərəkət etmə, axma, qaynama və ya həyəcanlı olma halını ifadə edən bir sözdür. Sadəcə "coşqun" sifətinin isim halıdır, lakin onun ifadə etdiyi məna, "coşqun" sözünün yaratdığı təəssüratı xeyli gücləndirir və genişləndirir.
Coşqunluq, daxili bir enerjinin, həyəcanın və ya ehtirasın xarici aləmə güclü bir şəkildə təzahürüdür. Bu, bir çayın daşqını kimi təbii bir hadisənin təsvirində, qəhrəmanın döyüş meydanındakı cəsarətinin təsvirində, və ya sevgilinin duyğularının alovlu ifadəsində özünü göstərə bilər. Coşqunluğun dərəcəsi fərqli ola bilər: sakit bir coşqunluqdan tutmuş, fırtına kimi şiddətli bir coşqunluğa qədər.
Misal olaraq, verilən cümlədəki "dəli bir qan coşqunluğu" ifadəsi, hərəkətin nə qədər güclü, qətiyyətli və emosional olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə irəliləmə deyil, həyəcanla, həvəslə, bəlkə də bir az da dəliliklə dolu bir irəliləmədir. Coşqunluq, hərəkətə güc, təkan verən daxili bir qüvvənin təzahürüdür.
Coşqunluğun təsviri bədii ədəbiyyatda, xüsusilə də qəhrəmanlıq və ya romantik əsərlərdə tez-tez rast gəlinir. Çünki o, hərəkətin arxasındakı güclü emosiyaları və insan ruhunun dərinliyini ifadə etməyə imkan verir. Coşqunluq, həm müsbət, həm də mənfi kontekstlərdə istifadə oluna bilər: məsələn, coşqun bir sevinc və ya coşqun bir qəzəb.