Çırtma (çırtmaq felindən törəmiş sifət): Kəskin, qəfil və tez-tez eşidilən səs çıxarmaq xüsusiyyətinə malik olan, səssiz deyil, sırıltılı, çatqırıqlı və ya qırışıqlı səs verən əşya, hadisə və ya səs haqqında işlədilir. Bu səs, adətən, bir şeyin qırılması, qopması, parçalanması, cırılması və ya sınması zamanı yaranır. Mütləq olaraq qırılma və ya zədələnməni ifadə etməsə də, belə bir səsin müşayiət etdiyi hərəkətlərə işarə edir.
Çırtma sözü, əşyanın materialından asılı olaraq müxtəlif səsləri təsvir edə bilər. Məsələn, quru ağacın çırtlaması, qırılan şüşənin çırtlaması, parçalanan parça və ya qırılan budağın çırtlaması bir-birindən fərqlənən səs xüsusiyyətlərinə malik ola bilər. Lakin hamısının ortaq cəhəti qısa, kəskin və qəfil olmasıdır.
Çırtma sözü, məcaz mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "əsəbləri çırtma idi" ifadəsi insanın çox gərgin və əsəbi olduğunu bildirir. Bu halda, "çırtma" daxili gərginliyin qəfil boşalmasına, təzyiq altında olmağa və ya həddən artıq gərginliyin əlamətinə işarə edir.
Beləliklə, "çırtma" sözünün mənası sadəcə olaraq bir səsin təsvirindən ibarət deyil. O, həm də bu səsin altında gizlənən hərəkət və ya vəziyyətin mahiyyətini ifadə edərək, dinləyicinin səsin xüsusiyyətlərini daha dəqiq təsəvvür etməsinə kömək edir. Sözün kontekstə görə fərqli mənalar kəsb etməsi onun ifadə imkanlarını daha da genişləndirir.