Dolaşıq sifəti, əşyaların və ya hadisələrin qarışıq, səliqəsiz, bir-birinə qarışmış və ya keçmiş halını ifadə edir. Sadəcə "dolaşmış" deməkdən daha çox məna kəsb edərək, dəqiqsizliyi, qarmaqarışıqlığı və anlaşılmazlığı vurğulayır.
Bir ipliyin digərinə dolaşması, tellərin qarışması, fikirlərin bir-birinə qarışması kimi konkret hallarda istifadə olunan "dolaşıq" sözü, metaforik mənada da geniş tətbiq olunur. Məsələn, "dolaşıq yollar", "dolaşıq hadisələr", "dolaşıq münasibətlər" ifadələrində vəziyyətin mürəkkəbliyini, anlaşılmazlığını və həllinin çətinliyini əks etdirir.
"Dolaşıq" sözünün yaratdığı obrazlı təsvir, oxucuya qarışıqlıq, sürüşkənlik və hətta bir qədər də çaşqınlıq hissi aşılayır. Bu səbəbdən də, söz bədii əsərlərdə atmosferin və əhvalın təsvirində tez-tez istifadə olunur. Məsələn, qaranlıq və sıx bir meşənin təsvirində "dolaşıq kollar", "dolaşıq ağac budaqları" ifadələri məkanın qorxulu və gizli bir yer olduğunu oxucuya çatdırmaqda əhəmiyyətli rol oynayır.
Nəticə etibarilə, "dolaşıq" sözü sadəcə fiziki bir vəziyyəti deyil, eyni zamanda mürəkkəblik, qarışıqlıq və anlaşılmazlığı ifadə edən zəngin mənalı bir sifətdir. Onun istifadəsi metndə əlavə bir təsir yaratmaqda və oxucunun təsəvvürünə daha canlı obrazlar çəkməkdə əhəmiyyətli rol oynayır.