Dov sözü Azərbaycan dilində əsasən "dava", "hərb", "münaqişə" və ya "qarşıdurma" mənalarında işlənir. Sadəcə "dava" demək deyil, daha çox şiddətli, qızğın, bəzən də uzun sürən bir münaqişəni ifadə edir. Sözün kökü türk dillərindəki "dov" felindən gəlir ki, bu da "vurmaq", "dəymək", "hücum etmək" mənalarını özündə ehtiva edir. Beləliklə, "dov" sözü fiziki qarşıdurma ilə yanaşı, məcazi mənada da, fikri, ideoloji və ya siyasi mübarizəni təsvir edə bilər.
Nəzərə alsaq ki, "Dov" sözü "Koroğlu" dastanında işlənilib, onun mənası daha da zənginləşir. Dastanda "dov" yalnız bir münaqişə deyil, həm də qəhrəmanlıq, cəsarət, müqavimət və ədalət uğrunda aparılan şiddətli bir mübarizəni ifadə edir. Koroğlu'nun düşmənləri ilə apardığı qanlı döyüşlər, öz hüquqlarını qorumaq üçün verdiyi mübarizə "dov" sözünün bu kontekstdə qəhrəmanlıq rəngləri ilə dolmasını təmin edir. "Dinib danışdığı davadır, dovdur" misrasında göründüyü kimi, söz həm də gizli, altmetnli mübarizəni, açılıb-səpələnməyən münaqişəni ifadə edə bilir.
"Söndürən ruzgardır, yandıran dovdur" misrası isə "dov"un ikili təbiətini göstərir. Bir tərəfdən, davada, mübarizədə hər şeyin məhv edilməsi, yandırılması kimi mənalar daşıyır. Digər tərəfdən isə, bu mübarizə, çətinliklər sönməyən bir alov kimi davam edir və yeni, daha güclü bir şeyin yaradılmasına səbəb ola bilər. Beləliklə, "dov" sözü sadəcə bir münaqişə deyil, həm də dəyişiklik, inkişaf və yenidənqurma prosesini özündə əks etdirən dərin məna daşıyan bir termindir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "dov" sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir parçası olaraq, sadəcə bir hadisəni deyil, həmin hadisənin ətrafında yaranan mürəkkəb emosiyaları, sosioloji və psixoloji aspektləri də özündə ehtiva edən çoxcəhətli bir anlayışdır.