Döymə sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir və hər bir məna özünəməxsus incəliklərə malikdir. Əsasən "döymək" felindən törəmiş bu söz, həm fəaliyyəti, həm də fəaliyyətin nəticəsini ifadə edir.
Birinci mənası, ən geniş yayılmış mənası olaraq, "döymək" felinin isim formasını təşkil edir. Bu mənada döymə, bir cismi digər bir cisimlə vurmaq, çalxalamaq, tərpətmək hərəkətini ifadə edir. Bu, sadə bir fiziki hərəkət deyil, içində güc, təzyiq və bəzən də qəzəb hissi daşıya bilər. Məsələn, dəmirçi dəmir döyməklə onu istədiyi formaya salır, yaxud da birisi hirsindən divarı döyə bilər.
İkinci mənası isə quru meyvə tozunu, yəni poroşoku ifadə edir. Bu mənada döymə, əsasən quru meyvələrin xüsusi üsullarla əzilməsi və toz halına gətirilməsi nəticəsində əldə edilən bir məhsulu bildirir. Misal üçün, əncir döyməsi, üzüm döyməsi kimi ifadələr bu mənanı daha aydın şəkildə göstərir. Bu döymə, şirniyyatçılıqda, ənənəvi təbabətdə və ya digər məqsədlər üçün istifadə oluna bilər.
Üçüncü və ən maraqlı mənası isə, döymə üsulu ilə metalların üzərinə salınmış naxışları və ya şəkilləri ifadə edir. Bu, incəsənətin bir növü olaraq, xüsusilə mis və dəmir üzərində ustalıqla işlənmiş, bədii dəyər daşıyan nəfis əsərləri özündə birləşdirir. Bu üsul əsrlərdir ki, müxtəlif mədəniyyətlərdə tətbiq olunur və hər bir döymə, özünəməxsus dizaynı və ifadə gücü ilə fərqlənir. Bu mənada döymə, yalnız bir texnika deyil, həm də zəriflik, dəqiqlik və sənətkarlığın təcəssümüdür.