Düdükçalan: Sifət və isim olaraq işlənən bu söz, əsasən düdük çalmaqla məşğul olan şəxsi ifadə edir. Yəni, peşəsi və ya hobbisi düdük çalmaq olan bir musiqiçini, ya da müəyyən bir məqsəd üçün düdük çalan hər kəsi təsvir edir. "Düdükçü" sözü ilə sinonim olsa da, "düdükçalan" daha canlı, daha fəal bir təsvir verir. Sözün tərkibi özündə hərəkəti, səsi və hətta bir qədər də emosional yükü ehtiva edir. Düdükün səsinin kəskinliyini, tezliyini, düdükçünün əlindəki fəallığı və ifaçılıq bacarığını birbaşa əks etdirir.
Misal olaraq, M.S.Ordubadinin əsərindən götürülmüş “Ay düdükçülər, … düdükləri işə salın görək” ifadəsi, düdükçülərin kollektiv olaraq hərəkətə keçməsini, düdüklərin səslənməsini və bu səsin yaratdığı təsiri göz önünə gətirir. Burada “düdükçalan” deyil, “düdükçülər” işlənməsi kollektiv xarakteri vurğulayır, lakin hər bir düdükçünün fərdi fəaliyyətini də nəzərdə tutur.
Tarix boyu düdüklər müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunub: hərbi əməliyyatlarda əlaqə vasitəsi, bayramlarda əyləncə məqsədi, hətta heyvan sürülərinin idarə olunmasında. Beləliklə, "düdükçalan" sözü müxtəlif kontekstlərdə və sosial qruplarda işlənə bilər: hərbi orkestr üzvlərindən tutmuş kənd təsərrüfatı işçilərinə qədər. Hər bir kontekstdə sözün mənası, düdükün işlənmə məqsədinə uyğun olaraq dəyişə bilər.
Nəticə olaraq, "düdükçalan" sadəcə "düdük çalan" demək deyil; bu, həm peşənin, həm də hərəkətin, səsin və ifadə olunan məqsədin canlı bir təsviridir. Sözün fonetik quruluşu da özündə bir melodiklik, ritmiklik daşıyır, bu da onun mənasına əlavə bir rəng qatır.