Düdükçü sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də isim kimi işlənir və əsasən düdük çalan şəxs mənasını verir. Bu, sadəcə bir musiqi aləti çalan deyil, düdüyün səsini özünəməxsus şəkildə idarə edən, onun ifadə qabiliyyətindən bəhrələnən bir sənətkar deməkdir. Düdükçü, düdüyün müxtəlif notlarını, intonasiyalarını ustalıqla səsləndirərək, ətrafındakıları fərqli duyğulara - sevincə, kədərlənməyə, həyəcana və ya xəbərdarlığa gətirə bilir.
Tarix boyu düdükçülər müxtəlif mərasimlərdə, bayramlarda, hətta müharibələrdə iştirak etmişlər. Ordubadinin misalında olduğu kimi, hərbi çağırışlarda, qəbilə başçılarının əmrlərini yaymaqda və ya xəbərləri tez bir zamanda çatdırmaqda rol oynamışlar. Düdüklərin səsi uzaqlara yayıldığı üçün əlaqə vasitəsi kimi də istifadə olunub. Bu baxımdan düdükçü yalnız bir musiqiçi deyil, həm də əlaqədar, xəbərçi, hətta siyasi və ya hərbi məqsədlər üçün istifadə olunan bir şəxs kimi də qəbul edilə bilər.
Müasir dövrdə isə düdükçülər konsertlərdə, xalq oyunlarında və ya küçə musiqisində görünə bilər. Bəziləri klassik düdük ifaçılığı ilə məşğul olsa da, digərləri düdüyü müasir musiqi janrlarında istifadə edərək yeni ifadə formaları yaradırlar. Beləliklə, düdükçü sözü sadə bir tərifə sığmayan, zəngin tarixə və müxtəlif mənalara malik maraqlı bir termindir.