Dütar (fars. دوتار) – Azərbaycanın milli musiqi alətlərindən biri olub, iki simli çimdikli bir saz növüdür. Adı fars dilindən gəlməkdədir və "iki sim" mənasını verir ("دو" - iki, "تار" - sim). Tara bənzəsə də, özünəməxsus səs tembri və quruluş xüsusiyyətləri ilə fərqlənir.
Dütarın əsasən boynu uzun və nazik, gövdəsi isə balaca və yumru olur. Simləri, adətən, ipək və ya metal olur və bir qövs vasitəsilə çalınır. Həm müşayiət aləti, həm də solo ifa üçün istifadə olunan dütar, geniş ifadə imkanlarına malikdir. Onun köməyi ilə həm şən, həm də kədərli, həm coşğun, həm də lirik musiqi ifa etmək mümkündür.
Coğrafi yayılmasına gəldikdə, dütar Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində, xüsusilə də Şərqi Azərbaycan və Naxçıvanda geniş yayılıb. Həmçinin, İran, Əfqanıstan və Orta Asiyanın bəzi bölgələrində də oxşar alətlər mövcuddur. Lakin hər bir bölgədə dütarın özünəməxsus formaları, ölçüləri və səs tembrini fərqləndirən xüsusiyyətləri var.
Dütarın tarixi çox qədimdir və onun kökləri qədim musiqi ənənələrinə gedib çıxır. Əsrlər boyu sənətkarlar tərəfindən təkmilləşdirilən dütar, bu gün də Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsidir və peşəkar musiqiçilər tərəfindən geniş istifadə olunmaqdadır. Gənclər arasında da maraq doğuran dütar, Azərbaycan musiqi irsinin gələcək nəsillərə ötürülməsində mühüm rol oynayır.