Düz-doğru zərfi, əsasən iki mənada işlənir: birincisi, fiziki birbaşa yol mənasında; ikincisi isə, əxlaqi cəhətdən dürüst, səmimi və açıq-saçıq mənasında.
Birinci mənada, "düz-doğru" sözü hər hansı bir nöqtədən digər bir nöqtəyə ən qısa və maneəsiz yolu ifadə edir. Yəni, əyri-üyrü, dolaşıq yox, birbaşa, bilavasitə yol deməkdir. Məsələn, "Düz-doğru evə getdim" cümləsində əyilmə və ya dayanma olmadan evinə getməsi nəzərdə tutulur.
İkinci mənada isə, "düz-doğru" sözü daha çox metaforik mənada işlənir və şəxsin davranışının və sözlərinin dürüstlüyünü, səmimiyyətini və açıq-saçıqlığını bildirir. Bu mənada, "düz-doğru" sözü yalan, hiylə və gizlətmədən uzaq olmaq deməkdir. Məsələn, "O, düz-doğru insan idi" cümləsində şəxsin əxlaqi cəhətdən təmiz, etibarlı və sözünün üstündə duran birisi olduğu nəzərdə tutulur. Həmçinin, birinin səmimiliyini və düşüncələrini açıq şəkildə ifadə etməsini də bildirə bilər.
Misalda verilən ("Sən … qorxulu bir yola, bəlkə də düz-doğru ölümə gedirsən") cümlədə isə "düz-doğru" sözü ikinci mənada, yəni birbaşa, maneəsiz, qaçılmaz ölümə getmək mənasında işlənir. Sözün bu tətbiqi həm fiziki bir yolu, həm də qaçılmaz bir aqibəti simvolizə edir; sanki ölümə gedən yolda heç bir maneə və ya tərəddüd yoxdur.