Ehtizaz (ər. əsilli söz) Azərbaycan dilində əsasən poetik üslubda işlənən bir sözdür və sadəcə "xəfif titrəmə, titrəyiş" mənası ilə kifayətlənməkdən daha çoxdur. Dilin ifadə imkanlarını zənginləşdirən bu söz, əslində, daxili bir həyacanın, duyğuların coşmasının ifadəsidir. "Xəfif titrəmə" tərifini əsas götürsək də, ehtizaz yalnız fiziki bir titrəmə deyil, həm də ruhun, qəlbin, duyğuların incə və dərin bir hərəkətini, nəbzini ifadə edir.
Ehtizaz, sözün kökünə baxdıqda, bir növ "həyacanlanma" və ya "dərin təsirlənmə" hissini ifadə edir. Bu, qorxu, həyəcan, sevinc və ya hətta kədər kimi güclü emosiyaların nəticəsi ola bilər. Bu emosiyalar o qədər dərin və güclü olmasa da, özünü incə bir titrəmə, həyacanlanma kimi göstərir. Sözün poetik kontekstindəki istifadəsi də bu mənanı daha da aydınlaşdırır.
Misal olaraq, gətirilən şeir parçasında ehtizaz, şairin ruhi halını, duyğularının dərinliyini, incə və dərin təsirlənməsini ifadə edir. Bu, sadəcə fiziki bir titrəmə deyil, ruhun incə tellərinin dərin bir həyəcanla titrəməsidir. Beləliklə, ehtizaz, sadəcə bir söz deyil, bir duyğu, bir hissin poetik təsviridir.
Yekun olaraq, ehtizaz sözü, "xəfif titrəmə" mənasının xaricində, dərin bir ruhi həyəcanı, duyğuların incə və dərin təsirini, qəlbin dərinliklərindən gələn bir titrəyişi ifadə edən zəngin və çoxcəhətli bir sözdür. Poetik ifadədə özünəməxsus bir yeri və əhəmiyyəti vardır.