Ellipsis (yun. elleipsis – qüsur) geometriyada və riyaziyyatda xüsusi bir əhəmiyyətə malikdir. Adından da göründüyü kimi, "qüsur" sözündən törəyən bu termin, tam bir dairə və ya çevrənin tam olaraq olmamasını, bir növ "qüsurlarını" ifadə edir. Bu qüsur isə əslində mükəmməl bir dairənin bəzi ölçülərinin dəyişməsi nəticəsində əmələ gələn fərqli bir formada özünü göstərir.
Ən sadə və geniş yayılmış mənası ilə ellipsis, konus və ya silindrin bir müstəvi ilə kəsişməsindən əmələ gələn qapalı bir əyri xəttdir. Bu kəsişmənin bucağı və konusun və ya silindrin meyl bucağı ellipsisin formasını müəyyən edir. Dairənin xüsusi bir hal kimi düşünülə biləcəyi ellipsis, dairənin bir növ "əyilmiş" və ya "sıxılmış" versiyasıdır. Əgər kəsişmə müstəvisi konus və ya silindrin oxuna paralel olarsa, nəticədə hiperbola alınır; əgər oxa dik olarsa, dairə əmələ gəlir; digər hallarda isə ellipsis yaranır.
Ellipsisin iki fokus nöqtəsi var və bu nöqtələrdən hər hansı birinə olan məsafələrin cəmi, ellips üzərindəki hər hansı bir nöqtə üçün sabitdir. Bu xüsusiyyət ellipsin riyazi tərifini və onun müxtəlif tətbiqlərini anlamaq üçün çox əhəmiyyətlidir. Astronomiyada planetlərin Günəş ətrafında hərəkəti ellips formalı orbitlərlə təsvir olunur. Elliptik orbitlər Kepler qanunları ilə müəyyən edilir və bu qanunlar səma cisimlərinin hərəkətini dəqiq şəkildə təsvir edir.
Elliptik forma təbiətdə geniş yayılmışdır: məsələn, bəzi ulduzların, planetlərin və qalaktikaların formaları ellipsə bənzəyir. Həmçinin, memarlıqda, incəsənətdə və texnikada ellipsisdən istifadə olunur, çünki onun unikal xüsusiyyətləri və estetik görünüşü onu cazibədar edir. Beləliklə, ellipsis sadəcə bir riyazi anlayış deyil, həm də təbiətin və insan yaradıcılığının əsas elementlərindən biridir.