Embrion (yun. ἔμβρυον - embryon - "toxum içində olan şey"): Rüşeym sözünün sinonimi olaraq istifadə olunan embrion, ana bətnində və ya yumurta qabığında spermatozoidlə yumurtanın birləşməsindən sonra formalaşan və hələ orqanları tam inkişaf etməmiş olan canlı orqanizmin ilkin mərhələsidir. Bu, yeni həyatın ilk, həyati əhəmiyyətli mərhələsini təmsil edir.
Embrionun inkişafı, mayalanmadan (spermatozoid və yumurta hüceyrəsinin birləşməsi) başlayaraq, mürəkkəb və ardıcıl proseslərdən ibarətdir. Bu prosesdə, tək bir hüceyrə (zigot) sürətli bölünmələr nəticəsində çoxsaylı hüceyrələrdən ibarət bir quruluşa çevrilir. Hüceyrələrin ixtisaslaşması və fərqlənməsi nəticəsində müxtəlif toxumalar və orqanlar meydana gəlir. Embrionun inkişafı ətraf mühitin şərtlərindən, genetik amillərdən və digər bir sıra faktorlardan asılıdır.
İnsan embrionunun inkişafı, ümumiyyətlə, üç əsas dövrə bölünür: blastomerlər (hüceyrələrin ilk bölünmə mərhələləri), blastula (boşluqlu hüceyrə topası) və qastrula (üç qerm qatının - ektoderm, mezoderm və endoderm - meydana gəlməsi). Bu mərhələlərdən sonra, orqanogenezin başlanması ilə əlaqədar olaraq embrionun müxtəlif orqanları formalaşmağa başlayır. Embrionun inkişafının kritik mərhələlərində hər hansı bir anomaliya doğuş qüsurlarına səbəb ola bilər.
Embrion termini biologiyada, tibbdə və digər elmi sahələrdə geniş istifadə olunur və tədqiqatların aparılması, genetik manipulyasiyaların həyata keçirilməsi və yeni müalicə üsullarının inkişafı üçün əsas rol oynayır. Embrionun öyrənilməsi həm yeni həyatın sirrlərinin açılmasında, həm də müxtəlif xəstəliklərin müalicəsi üçün yeni yolların tapılmasında böyük əhəmiyyətə malikdir.