Etiqadsız sifəti, əsas etibarilə, etiqada malik olmayan, yəni heç bir dinə, ideologiyanı və ya inanç sisteminə bağlı olmayan şəxsi təsvir edir. Bu, sadəcə olaraq "inanmayan" mənasından daha geniş bir məzmun daşıyır. Çünki "inanmamaq" şübhə etmək və ya qərar verməmək kimi müvəqqəti bir vəziyyəti də ifadə edə bilər. Etiqadsızlıq isə daha dərin, qəti bir mövqeyi əks etdirir. Etiqadsız bir insan, mənəvi dəyərlərə, əxlaqi prinsiplərə, ümidə və ya hətta əminlik duyğularına belə, müəyyən bir sistematik inanç çərçivəsi daxilində inanmır.
Etiqadsızlığın səbəbləri müxtəlif ola bilər. Bəzi insanlar rasionalizmə, elmi sübutlara istinad edərək, etiqadların sübut edilə bilməyən iddialar olduğunu düşünə bilərlər. Digərləri isə həyat təcrübələrinin və ya mənfi dini təcrübələrin təsiri altında inancı rədd edə bilərlər. Həmçinin, etiqadsızlıq, şübhəçilik və skeptisizm kimi düşüncə tərzinin ifadəsi kimi də qəbul edilə bilər. Bu mənada etiqadsızlıq mənfi bir xüsusiyyət kimi deyil, düşüncənin müstəqil və tənqidi bir forması kimi də qəbul edilə bilər.
Etiqadsız adam, müəyyən bir etiqad sisteminə bağlı olmasa da, mütləq əxlaqsız və ya cəmiyyətə zərər verən biri deyildir. Etiqadsızlıq, mənəvi və əxlaqi dəyərlərin qəbul olunmasının din və ya ideologiyanın mövcudluğundan asılı olmadığını göstərir. Belə bir insan öz həyatını, əxlaqi prinsiplərini və davranışlarını müəyyən bir inanç sistemindən kənar, öz əqidə və düşüncələrinə əsasən qurur.
Əsasən, "etiqadsız adam" termini, bir insanın dinə və ya ideologiyalara bağlı olmaması mənasında istifadə olunsa da, bu anlayışın daha geniş bir kontekstdə, həyatın mənası, kainatın təbiəti kimi varoluşçu suallara cavab axtarmayan və ya cavabların qəbul edilməsindən imtina edən insanlar üçün də tətbiq edilə biləcəyini qeyd etmək vacibdir.