Evcil sifəti, əsasən heyvanlar üçün işlənərək, onların insanlarla uzun müddət birgə yaşamaları nəticəsində insanlara və ev mühitinə alışmış, yabanı təbiətini itirmiş, əhliləşmiş olduqlarını bildirir. Yəni, yabanı heyvanlardan fərqli olaraq, evcil heyvanlar insanlara etibar edir, onlardan qorxmur və onlarla müəyyən bir qarşılıqlı əlaqə qururlar.
Bu proses uzun bir təkamül və seleksiya nəticəsində baş verir. İnsanlar əsrlər boyu heyvanları evcilləşdirərək, onların insanlara faydalı xüsusiyyətlərini (məsələn, süd vermə, ət əldə etmə, qoruma və s.) seçərək nəsillərini artırıblar. Bu seçmə prosesi nəticəsində, yabanı əcdadlarından fərqli olaraq, daha sakit, itaətkar və insanlarla daha yaxşı əlaqə qura bilən heyvanlar meydana gəlib. Mütəxəssislər evcilləşmə prosesinin yalnız genetik dəyişikliklərlə deyil, həm də davranışsal uyğunlaşmalarla əlaqəli olduğunu qeyd edirlər.
Evcil heyvanlar insan həyatının ayrılmaz hissəsinə çevrilib. Onlar sadəcə ev heyvanı deyil, bəzən ailə üzvləri kimi qəbul olunur və insanlara emosional dəstək, dostluq və sədaqət təqdim edirlər. İt, pişik, quş, dovşan kimi heyvanlar ən çox evcil heyvanlar kimi tanınır, lakin bu siyahı çox genişdir və müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli heyvanlar evcil kimi saxlanıla bilər.
Qeyd edək ki, "evcil" termini yalnız heyvanlar üçün deyil, bəzi bitkilər üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, evcil bitkilər, yabanı həmkarlarından fərqli olaraq, insan tərəfindən əkilib becərilir və onların xüsusiyyətləri (məhsuldarlıq, görünüş və s.) seçmə yolu ilə yaxşılaşdırılır.