Evsiz sifəti, əsasən, evi və ya daimi yaşayış yeri olmayan şəxsi təsvir etmək üçün işlənir. Bu, sadəcə olaraq bir damın altında yaşamamağı deyil, həm də sosial və iqtisadi cəhətdən qeyri-sabit bir vəziyyəti əks etdirir. Evsiz bir insanın təhlükəsiz və etibarlı bir sığınacağı yoxdur; küçədə, sığınacaqlarda və ya müvəqqəti məskunlaşma yerlərində yaşamağa məcburdur.
Lüğətdə göstərilən ikinci məna – ailəsi olmayan – daha çox məcazi bir istifadədir. Bu mənada “evsiz” şəxsin ailə bağlarından məhrum olduğunu, tək və təcrid olunmuş olduğunu ifadə edir. Bu, yalnız fiziki olaraq evsiz qalmağı deyil, həm də sosial əlaqələrdən, yaxınlıqdan məhrum qalmağı bildirir. Bu mənada “evsiz qalmaq” ifadəsi daha çox emosional və psixoloji təcridi əks etdirir.
“Evsiz” sözünün istifadəsi kontekstə görə dəyişir. Məsələn, “evsiz adam” deyəndə konkret bir şəxsin vəziyyətini ifadə edirik, halbuki “evsizləri siyahıya almaq” deyəndə daha geniş bir qrupun sayılması və onlara yardım edilməsi məqsədini ifadə edirik. Beləliklə, “evsiz” sözü həm konkret, həm də abstrakt mənada istifadə oluna bilər və hər iki halda da sosial bir problemin varlığını vurğulayır.
Ümumilikdə, "evsiz" sözünün arxasında sadəcə bir mənzilin olmaması deyil, sosial təcrid, iqtisadi çətinliklər, hətta travmatik hadisələrin nəticəsi kimi ortaya çıxan daha dərin və kompleks bir sosial problem gizlənir. Bu söz, cəmiyyətin bu həssas qrupun ehtiyaclarını qarşılamaq və onlara dəstək olmaq məsuliyyətini xatırladır.