Əbədiləşmək (f.): Bu feil, bir şeyin və ya bir hadisənin zamanın axarına qalib gələrək əbədiyyətə qovuşması, yaddaşlarda əbədi olaraq qalması, həmişəlik yaşamağı, unudulmazlaşmağı bildirir. Sadəcə "həmişə yaşamaq" mənasından daha geniş bir konteksti əhatə edir. Əbədiləşmək, yalnız fiziki mövcudluğun davam etməsini deyil, daha çox təsirin, əhəmiyyətin, xatirənin əbədi olaraq qorunub saxlanmasını ifadə edir.
Məsələn, bir şairin şeirləri əbədiləşə bilər, çünki əsərləri nəsillər boyu oxunub, qiymətləndirilərək onun adını və yaradıcılığını yaşadır. Bir tarixi hadisə də əbədiləşə bilər: monumental abidələr, yazılı mənbələr, əfsanələr vasitəsilə. Burada əbədiləşmə, gerçək zamanın təsirinə qarşı müqavimət göstərməkdən və zamanın sərhədlərini aşmaqdan ibarətdir. Əbədiləşmək, həyatın qısa müddətliliyinin qarşısında qoyulmuş bir məqsəd və istək kimi də qəbul edilə bilər.
Bədii ədəbiyyatda, xüsusilə də şeirlərdə tez-tez istifadə olunan bu feil, qəhrəmanlıq, məhəbbət, xatirə və s. kimi mövzularla sıx bağlıdır. Bədii əsərlərdə əbədiləşmə, çox zaman dərin duyğular, əbədi sevgi, qəhrəmanlıq və ya böyük əsərlərin yaradılması ilə əlaqələndirilir. Misal olaraq, Bəxtiyar Vahabzadənin misrasında olduğu kimi, əbədiləşmə eşq vasitəsilə də baş verə bilər, çünki böyük və səmimi bir eşq həmişə yaddaşlarda yaşayır.
Beləliklə, "əbədiləşmək" sadəcə "həmişə yaşamaq" demək deyil; bu, zamanın üstündən qalxmaq, əbədi bir iz qoymaq, təsirini sonsuza qədər davam etdirmək deməkdir. Bu feil, insanın əbədiyyətə olan istəyini, ölməzliyə olan arzusunu ifadə edir.