Ədiblik (ərəb. أديب - ədib - bilikli, savadlı, ədəb sahibi, nəzakətli insandan) anlayışı sadəcə "ədəbi yaradıcılıq" mənasından daha geniş və çoxcəhətlidir. Əlbəttə, ədiblik ədəbiyyat sahəsində yaradıcılıqla məşğul olmağı, əsərlər yazmağı, ədəbiyyatın incəliklərini dərk etməyi və ifadə etməyi əhatə edir. Ancaq bu, yalnız sənətkarlıq bacarığı ilə məhdudlaşmır.
Ədiblik, eyni zamanda, zəngin daxili aləm, incə zövq, dərin düşüncə, geniş dünyagörüşü və yüksək əxlaqi prinsiplərlə bağlıdır. Ədib, söz sənətinin ustalığı ilə yanaşı, həm də həyatın dərinliklərinə baxa bilən, insan psixologiyasını başa düşən, sosial hadisələrə münasibət bildirən, öz dövrünün problemlərini qələmə alan bir şəxsiyyətdir. Onun əsərlərində estetik zövq, fəlsəfi düşüncə və mənəvi dəyərlər üzvi surətdə birləşir.
Ədiblik sadəcə bir peşə deyil, həm də bir həyat tərzi, bir dünyagörüşüdür. Ədib dünyanı gözəllik və harmoniya ilə qavrayır, duyğularını incəliklə ifadə edir və oxucularla öz hisslərini, ideyalarını və təcrübələrini bölüşür. "Ədiblik etmək" ifadəsi yalnız əsərlər yazmaq deyil, həm də bu yolda davamlı inkişaf etmək, özünü təkmilləşdirmək, yeni biliklərə yiyələnmək, həyatı dərindən anlamaq deməkdir.
Mətndə qeyd edildiyi kimi, "qələm danışmağı anlamaq üçün bəzən ədiblik kifayət etməz". Bu ifadə ədiblikdən daha geniş bir məfhumun, yaradıcı potensialın, həyat təcrübəsinin və insanın daxili dünyasının vacibliyini vurğulayır. Çünki söz ustalığı yalnız texniki bacarıqla deyil, həm də duyğuların, düşüncələrin və həyatın dərinliyinin ifadəsilə əldə olunur.