Əhd-peyman sözü ərəb dilindən olan "əhd" və fars dilindən olan "peyman" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Hər iki söz də əsas etibarilə bir-birinə ciddi və təntənəli şəkildə verilən söz, vəd, və ya razılaşma mənasını ifadə edir.
Əhd-peyman sadəcə bir söz vermə deyil, daha çox ciddi əhəmiyyət kəsb edən, tərəflərin bir-birinə qarşı məsuliyyətini və vəfasını təsdiq edən bir razılaşmadır. Bu razılaşma yazılı ola bilər, amma daha çox şifahi olaraq, bəzən də dini və ya ənənəvi ayinlər vasitəsi ilə təsdiq olunur. Tərəflər əhd-peyman bağlayarkən, gələcək davranışlarını müəyyən edən və onların davranışlarını rəhbər tutan prinsip və qaydaları qəbul edirlər. Bu səbəbdən əhd-peymanın pozulması sadəcə sözsüzlük deyil, həm də etimadın pozulması, hörmətin itirilməsi və mənəvi bir borcun yerinə yetirilməməsi kimi qəbul olunur.
Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə əhd-peymanlar böyük əhəmiyyət kəsb etmişdir. Müqavilələr, dostluq sazişləri, nikah mərasimləri - bunların hamısı müxtəlif formalarda əhd-peymanların təzahürüdür. Əhd-peymanların etibarlılığı cəmiyyətin sabitliyi və fərdlərarası münasibətlərin sağlam inkişafı üçün olduqca vacibdir. "Əhd-peymanına qurban olduğum" ifadəsi də məhz bu etimadın, vəfanın və sözün dəyərinin nə qədər əhəmiyyətli olduğunu göstərir. Bu ifadə əhd-peymanı pozan şəxsə olan kədər və məyusluğu, eləcə də əhd-peymanın özünün dəyərini ifadə edir.
Beləliklə, əhd-peyman sadə bir söz vermədən çox, tərəflər arasında etimad və məsuliyyət əsasında qurulan, ciddi və təntənəli bir razılaşmadır, cəmiyyətin əsas daşı və fərdlərarası münasibətlərin əsasını təşkil edir.