Əkəclənmək – Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yeri olan bu fellər ailəsinin bir üzvüdür. Sadəcə "yekələnmək" və ya "irilənmək" kimi dar mənalarla məhdudlaşdırmaq ədalətsiz olardı. Əslində, "əkəclənmək" fəaliyyətin davamlılığı, tədricən inkişafı və bunun nəticəsində qazanılan təcrübəni ifadə edir. Sözün kökü, ehtimal ki, "əkəc" (böyük, iri, yetkin) sözündən törəmişdir və bu da sözün mənasına daha dərin bir anlam qatır.
Belə ki, "əkəclənmək" sadəcə ölçü və kəmiyyətdə artımı deyil, həm də keyfiyyətcə inkişafa, yetkinləşməyə işarə edir. Bir ağacın böyüyüb əkəclənməsi kimi, insan da həyat təcrübəsi qazanaraq, çətinlikləri dəf edərək əkəclənir, ruhən və mənən güclənir. Bu proses zamanla, tədricən baş verir və nəticədə daha təcrübəli, daha güclü, daha yetkin bir şəxsiyyət formalaşır.
Ona görə də, "əkəclənmək" fəlsəfi bir anlam da daşıyır. Həyatın sınaqlarından keçərək, müxtəlif vəziyyətlərlə qarşılaşaraq, səhv və düzgünləri ayırd edərək, insan təcrübə toplayır və özünü inkişaf etdirir. Bu inkişaf prosesi "əkəclənmək" feli ilə gözəl şəkildə ifadə olunur. Bu sözü sadəcə "böyümək" mənasında istifadə etmək onun zəngin mənasını tam əks etdirmir.
Qısaca desək, "əkəclənmək" yekun nəticə kimi daha güclü, daha müdrik, daha səriştəli və həyata daha hazırlıqlı olmağı ifadə edən gözəl bir Azərbaycan sözüdür. Onun mənasını tam dərk etmək üçün sadəcə lüğətdəki qısa izahla kifayətlənməmək, sözün kökü və məcazi mənasını araşdırmaq lazımdır.