Əkmək: Torpağı becərmənin və kənd təsərrüfatının əsas mərhələlərindən biri olan əkin, toxumun yerə salınması prosesidir. Sadəcə toxum atmaqdan daha çox, əkmək diqqətli bir əməliyyatı təmsil edir. Bu, toxumların torpağın uyğun dərinliyinə yerləşdirilməsini, aralarındakı optimal məsafənin qorunmasını və nəticədə yüksək məhsuldarlığa nail olunmasını nəzərdə tutur.
Əkinçiliyin tarixi insanlığın tarixi qədər qədimdir. Əkmək həm də bir mədəniyyət, bir ənənədir. Hər bir əkinçinin öz əkin üsulu, öz sirləri var. Əkməkdə istifadə olunan alətlər zamanla inkişaf etsə də, əkin prosesinin mahiyyəti – təbiətlə birlikdə, yeni həyatın əsasını qoymaq – dəyişməz qalır. Bu, torpaqla, təbiətlə, həyat dövrəsi ilə birbaşa əlaqəni, təbiətin qüvvələrinə olan hörməti özündə əks etdirir.
Əkmək, sadəcə bir kənd təsərrüfatı əməliyyatı deyil, həm də ümid, gələcək üçün planlar, səbr və zəhmət simvoludur. "Nə əkərsən, onu biçərsən" atalar sözü də məhz bu mənanı ifadə edir. Bu, həm əkinçilik sahəsində, həm də həyatın digər sahələrində qüvvədə olan bir prinsipidir. Əkdiyimiz hər bir söz, hər bir əməl, hər bir qərar öz bəhrəsini verir. Yaxşı əkənlər yaxşı biçərlər. Bu, həyatın ədalətli qanunlarından biridir.
Ədəbiyyatda da "əkmək" fərqli kontekstlərdə istifadə olunur. Məsələn, "şübhə əkmək", "nifrət əkmək" ifadələri əkin prosesinin metaforik mənasını göstərir. Bu zaman "əkmək" fikir, duyğu və ya hərəkətin yayılmasını, ətrafa yayılmasını ifadə edir. Beləliklə, "əkmək" sözünün mənası mücərrəd anlam kəsb edir.