Əlbət (ər.) - Əslində "əlbəttə" sözünün qısa və daha qeyri-rəsmi bir formasıdır. "Əlbəttə" sözü kimi, "əlbət" də bir şeyin doğruluğunu, qaçılmazlığını və ya şübhəsizliyini bildirir. Danışıq dilində daha çox istifadə olunur və yazılı dilə nisbətən daha az rəsmi bir səs verir.
Sözün mənası "şübhəsiz", "mütləq", "həqiqətən də", "şübhəsiz ki" kimi ifadələrlə eyniləşdirilə bilər. "Əlbət gələcəkdir" cümləsi kimi, bir hadisənin və ya vəziyyətin olacağına dair qəti bir inamı, əminliyi ifadə edir. "Dünyaya gələn əlbət gedər" məsəli isə həyatın qaçılmaz sonunu, ölümün gerçəkliyini vurğulayır. Bu misal, sözün həm də müəyyən bir qədər kədərli və ya ağırlıqlı bir kontekstdə istifadə oluna biləcəyini göstərir.
Ədəbiyyatda "əlbət" sözü, şairlərin və yazıçıların düşüncələrinə və ya hadisələrin gedişatına dair qəti bir mövqe ifadə etmək üçün tez-tez istifadə etdiyi bir vasitədir. "Demək olmaz dirilər tək yatıb, əlbət duracaq; Ölülər yatmağıdır, yox buna payan," misrasında olduğu kimi, söz, ədəbiyyatda daha dərin bir məna və emosiyanı ötürməyə xidmət edir. Burada əlbət, həm həyatın davamlılığını, həm də ölümün qaçılmazlığını vurğulayır.
Qısası, "əlbət" sözü, əminlik və qətiyyət ifadə etməkdən əlavə, kontekstdən asılı olaraq müxtəlif emosiyalar və ədəbi təsirlər yarada bilən çox yönlü bir söz kimi təsvir edilə bilər.