Ələf: (ərəb mənşəli) Ot, ot bitkiləri, heyvan yemi kimi istifadə olunan bitkilər. Lüğətlərdə sadəcə "ot" kimi tərcümə olunsa da, ələf anlayışı daha geniş məna kəsb edir və müxtəlif növ ot bitkilərini, həmçinin onların yığınını əhatə edir. Bu bitkilər heyvanlar üçün qida mənbəyi olmaqla yanaşı, bəzi hallarda insanlar tərəfindən də istifadə edilə bilər (məsələn, bəzi otların müalicəvi xüsusiyyətləri vardır).
Ələfin növləri müxtəlifdir və coğrafi əraziyə, iqlimə və torpağın tərkibinə görə dəyişir. Otlaqlar, çəmənliklər və biçənəklər əsasən ələfdən ibarətdir. Kənd təsərrüfatında ələfin becərilməsi və yığılması heyvandarlığın əsasını təşkil edir. Ələfin keyfiyyəti heyvanların sağlamlığı və məhsuldarlığı üçün çox əhəmiyyətlidir.
Misallarda olduğu kimi, "ələf" sözü həm konkret olaraq ot yığımı, həm də heyvanlara yem verilməsi prosesini ifadə edə bilir. "Biri gedib ələf tökür kəllərə" ifadəsi ələfin heyvanlara verilməsini, "Xanqulu mərəkdən ələf gətirib atın qabağına qoydu" ifadəsi isə ələfin toplanılıb konkret bir heyvana verilməsini göstərir. Beləliklə, sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşir.
Tarixən ələfin əhəmiyyəti həmişə yüksək olub. İnsanlar hələ qədim zamanlardan ot bitkilərindən heyvanlarını bəsləmək üçün istifadə ediblər. Ələfin rolu, xüsusilə də köçəri həyat tərzi sürən xalqlarda, çox böyük olub. Bu gün də ələf, kənd təsərrüfatının və heyvandarlığın əsasını təşkil edən vacib bir resursdur.