Əlfəcin: İs. Kitabın, dəftərin və ya digər sənədin səhifələri arasına nişan üçün qoyulan, adətən nazik, lentşəkilli kağız parçası. Əlfəcin, oxucunun oxuduğu yeri qeyd etmək, sonrakı oxunma üçün rahatlıq yaratmaq məqsədi ilə istifadə olunur. Onun ölçüləri və forması müxtəlif ola bilər: bəziləri sadəcə düzbucaqlı şəkildə kəsilmiş kağız parçaları, bəziləri isə daha bədii dizaynlarla bəzədilmiş ola bilər. Bəzən əlfəcinlər rəngli, naxışlı, hətta kitabın mövzusuna uyğun şəkildə hazırlanır.
Keçmişdə, xüsusilə də əlyazmaları və köhnə çap kitablarında, əlfəcinin hazırlanması üçün müxtəlif materiallar – məsələn, incə dəri və ya parça parçaları – da istifadə olunmuşdur. Bu materialların seçimi həm kitabın qiymətindən, həm də sahibinin zövqündən asılı idi. Müasir dövrdə əlfəcinlər əsasən ucuz və kütləvi istehsal olunan kağızdan hazırlanır, lakin müəyyən nadir və bahalı kitablarda hələ də daha keyfiyyətli materiallardan istifadə oluna bilər.
Əlfəcin, sadə görünüşünə baxmayaraq, kitab oxuma mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsidir. O, oxucunun oxuma prosesi ilə bağlı xatirələrinə, qeydlərinə və hətta özəl bir əlamətə çevrilə bilər. Bir çoxları üçün əlfəcin sadəcə bir nişan deyil, həm də oxuma ilə bağlı xoş anların simvoludur. Kitabın ortasında qalmış qəzet kağızından qayrılmış əlfəcin isə, öz sadəliyi ilə həmin anın xüsusiyyətini daha da vurğulayır.