Oxunma sözü "oxunmaq" fellindən törəmiş isimdir. Əsas mənası bir mətnin, əsərin, yazının və ya digər simvolların səsləndirilməsi, ifadə edilməsi, anlaşılmasına yönəlmiş prosesdir. Bu proses həm səs çıxarmaqla (məsələn, kitabın oxunması), həm də sükutla, gözlərlə (məsələn, əlyazmanın oxunması) baş verə bilər. Yəni, informasiyanın vizual və ya audial vasitələrlə qəbul edilməsi və anlaşılması prosesini əhatə edir.
Daha geniş mənada, "oxunma" anlayışı mətnin aydınlığı, dərk edilmə asanlığı, oxucunun diqqətini cəlb etmə qabiliyyəti kimi amilləri də nəzərdə tutur. Yüksək "oxunma"ya malik bir mətn aydın, sadə dil ilə yazılmış, maraqlı mövzudan bəhs edən və oxucunun diqqətini saxlayan bir mətndir. Əksinə, aşağı "oxunma"ya malik mətn qarışıq, anlaşılmaz dil istifadə edir, maraqsız və ya sıxıcıdır, nəticədə oxucu mətnə olan marağını itirir.
Lüğətlərdə "oxunma" sözü tez-tez "oxumaq" feli ilə əlaqədar olaraq verilsə də, onun daha geniş konteksti vardır. Məsələn, "bu əlyazmanın oxunması çətindir" cümləsində "oxunma" mətnin anlaşılma dərəcəsini ifadə edir. "Kitabın oxunması çox maraqlı idi" cümləsində isə oxuma prosesinin təəssüratını, oxuma aktının keyfiyyətini bildirir. "Mətnin oxunma sayı yüksəkdir" cümləsində isə rəqəmsal məlumatları, mətnin saytda və ya elektron platformada nə qədər dəfə oxunduğunu göstərir.
Etimoloji baxımdan, "oxunma" sözü qədim türk dillərindən gəlir və "oxumaq" feli ilə əlaqədar olaraq inkişaf etmişdir. "Oxumaq" feli, öz növbəsində, yazı işarələrini səsləndirmək, anlayışını əldə etmək mənasını verir.