Əliboş sözü Azərbaycan dilində yoxsulluğu, ehtiyacı və əlinin boşluğunu ifadə edən bir sifətdir. Sadəcə "yoxsul" və ya "fəqir" mənalarından daha geniş bir kontekstdə istifadə olunur. "Əliboş" olmaq, sadəcə maddi sərvətdən məhrum olmaqdan deyil, həm də imkan, fürsət, qüvvət və ya vasitəsizlikdən də bəhs edir.
Birinci mənasında, əliboş sözü, əlində heç bir mal-mülk, pul və ya qida olmayan, yəni maddi cəhətdən tamamilə çarəsiz olan insanı təsvir edir. Bu mənada "fəqir" və "yoxsul" sözləri ilə sinonimdir, lakin "əliboş" daha çox konkret, daha görünən bir yoxsulluğu, əlinin boşluğunu vurğulayır.
İkinci mənada isə, "əliboş" daha geniş bir məna kəsb edir. Bu mənada əliboş olmaq, maddi yoxsulluqdan əlavə, istənilən növ resursdan, imkandan, köməkdən məhrum olma deməkdir. Məsələn, "əliboş bir layihə" ifadəsi, layihənin uğursuzluğa məhkum olmasını, lazımi resurslardan, maliyyədən, dəstəkdən məhrum olduğunu göstərir. Eləcə də "əliboş bir insan" ifadəsi, insanın bacarıq və qabiliyyətlərini reallaşdıra bilməməsini, ona kömək edəcək şəraitin olmamasını da ifadə edə bilər.
Beləliklə, "əliboş" sözünün mənası, kontekstdən asılı olaraq, həm maddi, həm də mənəvi yoxsulluğu, imkansızlığı, çarəsizliyi əhatə edir. Bu sözün ifadə etdiyi məyusluq və ümidsizlik hissi, onu sadəcə "yoxsul" və ya "fəqir" sözlərindən fərqləndirən əsas cəhətlərdəndir.