Əlkimya (ər. الكيمياء - al-kimiyā) Orta əsrlərdə Avropa və İslam dünyasında geniş yayılmış, mistik və fəlsəfi elementləri özündə birləşdirən bir təcrübə və düşüncə sistemidir. Müasir kimyanın sələfi sayılsa da, əlkimya sadəcə metalları qızıl və gümüş kimi qiymətli metallara çevirmək cəhdləri ilə məhdudlaşmır. Əslində, onun məqsədləri daha mürəkkəb və çoxşaxəli idi.
Əlkimyaçıların əsas hədəfi metalların "transmutasiyası" (dəyişdirilməsi) olsa da, bu, sadəcə material dəyişikliyindən daha əhəmiyyətli bir məqsədə xidmət edirdi. Onlar bu prosesi kainatın əsas prinsiplərini anlamaq və mükəmməlliyə çatmaq üçün bir vasitə kimi görürdülər. Qızıl, mükəmməllik və ilahilik rəmzi olduğundan, adi metallardan qızıl əldə edilməsi, maddi aləmin mənəvi təkmilləşməsinin metaforası kimi qəbul edilirdi.
Əlkimyanın tədqiqat metodları müasir elmi metodlarla müqayisədə mistik və simvolik idi. Təcrübələr əsasən gizli dillər, simvollar və alleqoriyalar vasitəsilə sənədləşdirilirdi. "Fəlsəfi daş" (Lapis Philosophorum) adlı əfsanəvi maddənin axtarışı əlkimyanın əsas məqsədlərindən biri idi. Bu daşın həm metalların transmutasiyasını həyata keçirmək, həm də ölümsüzlüyü təmin etmək qabiliyyətinə malik olduğu düşünülürdü.
Əlkimya, müasir kimyanın inkişafına əsas töhfələr vermişdir. Əlkimyaçıların apardıqları saysız-hesabsız təcrübələr, yeni maddələr, alətlər və proseslərin kəşfinə gətirib çıxarmış, kimya elminin əsaslarını qoymuşdur. Lakin, əlkimyanın mistik və fəlsəfi tərəfi də onu müasir elm anlayışından fərqləndirir. Bu gün, əlkimya daha çox tarixi bir maraq kimi öyrənilir və elmin inkişafındakı unikal roluna görə tədqiq edilir.