Əlkimyaçı: Qədim dövrlərdə, elm və fəlsəfənin hələ tam formalaşmadığı bir zamanda, təbiətin sirlərini açmaq, qiymətli metallar əldə etmək və ölümsüzlüyə nail olmaq kimi böyük hədəfləri qarşısına qoyan mistik bir kimyaçı.
Əlkimyaçı sadəcə bir kimyaçı deyildi. O, eyni zamanda, fəlsəfəçi, astroloq, hətta bir az da sehrbaz idi. Əlkimyanın məqsədi yalnız qızılı sürməkdən ibarət deyildi. Bu proses, ruhun təkmilləşməsi və kainatın sirlərinə bələd olmaq kimi daha mürəkkəb və simvolik mənalar daşıyırdı. Əlkimyaçılar, təbiətdəki elementlərin və hadisələrin arxasındakı gizli əlaqələri açmaq, kainatın əsas prinsipini – “fəlsəfi daşı” – tapmaq və beləcə, bütün metalları qızıla çevirmək, hətta ölümsüzlüyə nail olmaq arzusunda idilər.
Onların işləri, müasir kimya ilə müqayisədə, daha çox mistik və simvolik idi. Təcrübələri, simvollar, rəmzlər və metaforalarla dolu alkimya kitablarında əks olunmuşdur. Bu kitablar, şifrələnmiş dillə yazılmış, anlamaq çətin olan, yalnız seçilmişlərə anlaşılan əsərlər idi. Əlkimyaçılar, öz təcrübələrini gizli saxlayır, nəticələrini sirr kimi qoruyurdular. Bu, onların işinin mistik və qeyri-adi xarakterinə daha da əlavə edirdi.
Bu gün əlkimya, tarixin bir hissəsi olsa da, onun qoyduğu bəzi təməllər müasir kimya və digər elmlərin inkişafına təsir göstərmişdir. Əlkimyaçılar tərəfindən istifadə olunan bəzi cihazlar və üsullar, eləcə də onların təcrübələri nəticəsində əldə olunan bəzi kəşflər müasir elmin inkişafına töhfə vermişdir. Beləliklə, əlkimyaçı obrazı, sadəcə bir qədim peşə sahibi deyil, elm tarixində maraqlı bir mərhələnin təmsilçisi və müasir elmin formalaşmasına müəyyən qədər də olsa kömək etmiş bir şəxsdir.